Miserere dolorum meorum, Domine; satis superque volutatus sum, et in ceno peccatorum meorum marcui miser.
Et quid restat amplius afflicto? Tempus inutiliter abiit; vitam in consiliis expendi.
Mors ante oculos meos adest, et domus novissima sepulcrum, et stridor ac gemitus gehenne.
Quandiu me deludet hodiernus dies sub expectatione crastini? Quando incipiam ad te reverti?
Siste iam fluctus ac procellas animi; illumina consilium cordis mei, et metam laboribus impone.
Qui intellectum dederas, ut bene agerem, tribue voluntatem et in actum dirige, ne exprobratione tui muneris confundar.
Eripe me servitio hostis tui, et ne insultet in opus manuum tuarum prohibe, quoniam alter qui prohibeat non est.
Libera me de suppliciis eternis; sit michi pars purgationis labor meus, quo hic per singulos dies exerceor.
Reliquum in hac vita, et in his membris exige, priusquam veniat tempus egestatis.
Reduc me in vias tuas ante solis occasum; advesperascit enim, et nox est amica predonibus.
Coge me ad te, si vocare parum est; denique ut libet, modo ne peream.
Respice, Domine, vide, miserere, succurre; quoniam tu solus omnes miserias meas nosti.
Gloria Patri et Filio et Spiritui sancto. Sicut erat in principio, et nunc, et semper, et in secula seculorum. Amen.